سومین آتشکده مهم ایران باستان و ویژه ی کشاورزان بوده که به دوره نخست پادشاهی ایران باستان بازمی گردد.
آتشکده ها معابد عبادت زرتشتیان بوده اند، بنابراین "آتش" حکم یک پیام رسان را برای زرتشتیان داشته چرا که اساسا آنها "اهورا مزدا" را مقدس می شمرده اند. حال آنکه عده ای، هنوز هم براین باورند که زرتشتیان آتش پرست بوده اند.
این آتشکده از جاذبه های شهرستان داورزن است که یکی از روستاهای نزدیک این آتشکده به نام "مهر" نام خود را ازآن گرفته است.
این آتشکده به صورت چهار طاق است که به یکی از چهارطاق های دوره ساسانی نیز مشهور است. متاسفانه امروزه بقای زیادی ازین آتشکده باقی نمانده، گچ بری های تزئینی که یافت شده است، نشان از تزئینات این آتشکده را میدهد که بالطبع نظر باستان شناسان را برای تایید این آتشکده مصمم تر میکند. علت معروف بودن این آتشکده به خانه دیو نیز می تواند به خاطر تغییر کاربری این جایگاه در طول تاریخ باشد.
گویا فضای سنگین و غم آلود و رعب آور این مکان برای برخی افراد زمینه ای برای نهادن این نام شده است.
آتشکده آذر برزین مهر یک مکان تاریخی ارزشمندی است که متاسفانه کمترین توجه را از جانب میراث فرهنگی شهرستان سبزوار و سپس با انفکاک داورزن از سبزوار حالا شهرستان داورزن به خود جلب کرده و شاهد هستیم روز به روز درحال فرسایش و نابودی است.
شایان گفتن است مسیر این آتشکده دشوار است و جزء مسیرهای صعب العبور شناخته شده. با این وجود، افراد علاقه مند زیادی هستند که سختی این راه را برای دیدن این اثر تاریخی با علاقه طی میکنند.
امید است که درآینده شاهد آباد سازی این مکان ارزشمند و جاذبه گردشگری باشیم.