جواد دباغی مقدم: شاید فوتبال را هم دوره ای های ما با خارق العاده بودن حرکات و رفتارهای درون زمین او، شناخته بودند، وقتی به بارسلونا رفت، کسی از نتایج این تیم شگفت زده نشد، اما زمانی که به ناپولی رفت، همه دیدند چگونه این تیم نه چندان مطرح ایتالیایی در اروپا قد کشید.
شاید هیچ وقت فکر کردن درباره این که روزی او نیز خواهد رفت، به باور نمی گنجید، اما مارادونا هم رفت.
شطحیات زیادی می گفتم اندر اوضاع و احوال جهان و خاطرم هست در یکی از همین شطحیات که سه دهه پیش در روزنامه کیهان منتشر کردم چنین نوشته بودم:
اینجا همه فکر می کنند مارادونا هستند، اما در این وسعت سبز مارادونا هم «مارادونا» نیست!
شاید در این متن اگر ابتدا و انتهایش را یک جا می آوردم، سردرمی آوردید که چه گفته ام، درست بعد جنگ بود که منظور و مرادم از شطح نامه ام، زندگی در چنین شرایط سخت بوده است.
به هرحال خبر آنقدر کوتاه بود که بتواند صفحات مجازی اینستاگرام و فیسبوک، مدتی ترند این نام پرآوازه فوتبال جهان را از آن خود کند.
پاندمی کرونا و روزهای برزخی پساکرونا که گفته می شود اگر شرایط همچنان ادامه یابد، اقتصاد جهان تحت الشعاع کرونا قرار گرفته و ورشکسته خواهد شد، خواهید دید که آینده ای بسیار سخت در انتظار من و تو باشد. آینده ای که هیچش معلوم نیست.
این را از این جهت گفتم که ورزشگاهها امروز خالی از تماشاگر است و فرداروزی شاید همین چندبازیکن هم مجالی برای ادامه رقابت نداشته باشند.
یادم هست روزی که دیه گو از زمین مستطیل سبز کفش های خودش را آویخت، گمان می کردیم که دیگر ستاره ای روی دست او و قبل تر از مارادونا یعنی پله، نخواهد آمد، اما آمد و این ورزش همچنان نبض صنعت ورزش را داغ نگه داشته است.
اما بد نبود که به خاطر نام و یادش چندسطری هم از زندگی پر فراز و نشیب او گفته شود، اصلا همین که عکسی از او در سایت ها و روزنامه ها آورده شود هم بد نیست. چرا که فوتبال و متعاقب آن ورزش دنیا به این نام مدیون بوده و خواهد بود.
ورزشی ها یک دقیقه سکوت می کنند و گمان کنم اهالی رسانه در چنین شرایطی راهکارهای دیگری دارند و من امروز واقعا می خواهم به یادش بعد این مطلب، برگردم به روزهایی که از سر همه ما رفته است. در این روزهایی که مرد و زنان زیادی در سکوت و بی اعتنایی اهالی دولت، گرفتار معیشتی هستند که هرروز شدید تر از گذشته، در مصافی نابرابر برای ادامه زندگی، تلاش بیشتر و بیشتری می کنند...
فکر کنم گفته ها و ناگفته ها به همین جا ختم شود، مناسب تر باشد.
انتهای پیام/د
