سید مهدی فاطمی
قهرمانی صاحب عنوان و تحصیل کرده که اتفاقا بر خلاف بسیاری از مناصب و پست های کلیدی مملکت که توسط مدیران غیرمرتبط و با تحصیلات غیر تخصصی اداره می شوند، از عالی ترین مدارک و‌مدارج علمی و ورزشی برای نشستن بر صندلی اول ساختمان خیابان سئول برخوردار است.
سجادی سابقه مدیریت ورزشی در سطوح مختلف خصوصی و دولتی را داشته و نردبان ترقی را پله پله طی کرده است. او بعد از دوران طولانی ورزش قهرمانی، از مسوولیت های ساده مانند رییس هیات دو و میدانی یک باشگاه وارد مباحث مدیریت ورزشی شده و گام به گام پیموده و تا یک پله پایین تر از جایگاه هدف گذاری شده فعلی را هم تجربه کرده است. او به عنوان معاون ورزشی سازمان تربیت بدنی و همچنین معاون ورزش قهرمانی و حرفه ای وزیر ورزش فعالیت داشته است.
سوابق این قهرمان سابق دو های استقامت و نیمه استقامت ایران و آسیا جای هیچ شک و شبهه ای برای صدارت ورزش باقی نمی گذارداما فراموش نکنیم اینجا ایران است و قواعد خود را دنبال می کند!
در ایران تا آنجا که ذهن نگارنده یاری می کند پست های کلیدی را به شایستگان تعارف نزده اند و اگر هم چنین شده باشد به گونه ای مسیر های موفقیت آن شایسته را مسدود کرده اند که چاره ای جز با سر به زمین خوردن نیافته است!
اینجا مدیریت های کلیدی و سطح بالا را برای نور چشمی ها کنار گذاشته اند. برای افرادی که لابی های پشت پرده و بازیهای سیاسی را به خوبی آموخته اند. مخاطب وزیر ورزش یقینا تنها جامعه ورزش و مردم نیستند بلکه از وکلای مجلس گرفته تا مسوولین عالی رتبه مملکت این عرصه را رصد می کنند .
وزیر ورزش قطعا در مورد مسائل کلان و سیاست گذاری کلی همچون مسابقات بین المللی بخصوص وقتی پای اسرائیل به میان آید از استقلال کافی برخوردار نخواهد بود.
بحث اداره استقلال و پرسپولیس که تیم هایی فراتر از یک دولت بوده و هستند هم دخالت هایی صورت خواهد گرفت. این البته موضوع تازه ای نیست و از گذشته تا حال آنها که دستی در آتش اکیپ برنده در انتخابات داشته اند به نوعی منافع و سهم خواهی شان را دارند.
جالب تر اینکه بعضی مشتاقان ریاست بر این دو باشگاه قید پیشنهادهایی همچون وزارت را زده و انتخابشان مدیر عاملی یکی از این دو باشگاه بوده است! در زمینه فدراسیون‌های ورزشی هم وزیر جدید با چیزی شبیه آش کشک خاله مواجه است به طوری که ناچار به کنار آمدن با روسایی هست که شاید کمترین مقبولیتی نزدش ندارند اما توان جایه جایی شان در‌کوتاه مدت را ندارد .
یکی مثل عزیزی خادم در فدراسیون فوتبال اگر چه سیاستمدارانه پیش دستی کرده و به دیدار وزیر پیشنهادی هم رفته است اما یقینا نمی‌تواند گزینه ای ایده آل برای اداره فوتبال در دوران سجادی باشد. عزیزی خادم و بسیاری از روسای فدراسیون ها محصول دوران سیاه سلطانی فر در ورزش هستند که پیشرفت و تحول ورزش ما جز با حذف و کنار گذاشتن آنها حاصل نمی شود .
شناخت ما از این رکورد دار دو و میدانی ایران می گوید او توان اداره ورزش را خواهد داشت اما نگرانی های زیادی در مورد نحوه مواجهه اش با مافیای قدرت و فساد در ورزش وجود دارد. در اینکه بتواند پای افراد نخبه و متخصص را به ورزش باز کند جای تردید زیادی هست چرا که چسبیده ها به ورزش چنان محکم نشسته اند که به سادگی نمی توان تکان شان داد.
از سویی چنانچه همچون وزیر قبلی که بارها و بارها با لطایف الحیل مختلف از استیضاح مجلس جان سالم به در برد ،با مساله ای این چنینی رو به رو شود نمی دانیم چگونه به دفاع از خود خواهد پرداخت و بعید نیست به خاطر عدم آشنایی با زد و بند ها و سیاسی کاری ها خیلی زود تسلیم شود.
نگاه مثبت جامعه ورزش به حمید سجادی نشان دهنده خواسته به حق ورزشی ها در بکار گیری وزیری از جنس ورزش و قهرمانی ست اما اینکه این‌وزیر تا کجا و چگونه می تواند به برنامه های خود جامه عمل به پوشاند باید منتظر ماند تا بعد از رای اعتماد احتمالی نمایندگان خانه ملت ، عملکرد وزیر دولت جدید را مورد ارزیابی قرار داد.
انتهای پیام/د
