البته اشتباهات داوری در همه اموری که نیاز به قضاوت است وجود دارد. در رشته های مختلف ورزشی و یا حتی مراجع قضایی. اما در ایران و بخصوص در رشته پر حاشیه و جنجال فوتبال سلیقه ها حکم فرما شده اند.
عدم بهره مندی از سیستم کمک داور ویدیوییvar که چند سالی ست در دنیا رواج یافته تبدیل به نقطه ضعفی بزرگ برای فوتبال ملی و باشگاهی ما شده است.نبود این امکان که در کنفرانس های خبری بسیاری از مسابقات لیگ ما به آن پرداخته می‌شود سبب شده تا نتایج بعضی مسابقات نا عادلانه رقم بخورد.
تیم های متضرر گمان می‌کنند با راه اندازی این سیستم درصد اشتباهات داوران پایین آمده و حق به حق‌دار خواهد رسید در‌حالیکه پیش از استفاده از هر فن آوری و امکان نوظهوری باید مقدمات استفاده مطلوب و مناسب از آن ایجاد شود.
به داوری های لیگ که نگاه می‌کنیم تصمیماتی را شاهد هستیم که سلیقه در آن بر قانون ارجحیت دارد. این البته نگاه خوش بینانه به ماجراست.چرا که اگر افشاگری های وحید صالحی را به خاطر آوریم،معیارهای دیگری هم به داوری سلیقه ای اضافه خواهد شد!
از آن عجیب تر نظرات کارشناسان امر داوری در‌مورد صحنه های مورد بحث است که بسیار متناقض و‌متفاوت است.وقتی در یک برنامه تلویزیونی و در بررسی صحنه های داوری مسابقات از نظر سه تا چهار کارشناس استفاده شده و در میان همین ها که بار ها و بارها صحنه ها را مرور کرده اند اختلاف نظر وجود داشته باشد، چگونه می توان از کمک داور ویدیویی انتظار اصلاح تصمیمات غلط داور را داشت؟!
آبا این اوصاف اگر داور بر اساس باوری که نسبت به تصمیمات خود دارد سوت زده باشد،هیچ ابزاری قادر به تغییر آن‌نخواهد بود.بویژه آنکه پای مسائل دیگر ناگفتنی هم در‌میان باشد !
بدیهی ست مادامی که ذهنیت داوران ایرانی در‌مسابقات داخلی‌تغییر نکند،var هم کمکی به بهبود کیفیت داوری ها نخواهد کرد.
انتهای پیام/د
