به گزارش سبزوارنیوز ، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که سویه اصلی کووید۱۹ چگونه به وجود آمده است، اما تحقیقات جدید نشان میدهد که احتمالا نوع اومیکرون پیش از جهش به سمت انسان، در موشها ایجاد شده باشد.
سویه اومیکرون که در اواخر سال ۲۰۲۱ ظاهر شد، بیماری همه گیر کرونا را پیچیدهتر و گستردهتر کرده است. در حال حاضر این سویه که بسیار انتقال دهندهتر از انواع قبلی کووید ۱۹ است، اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان سراسر جهان را تشکیل میدهد. به نظر میرسد محققان تا حد زیادی در ردیابی مجدد مراحل ویروسی این گونه که به شکل فعلی آن تکامل یافته است، ناموفق بوده اند.
یکی از نظریههای رایج در میان دانشمندان این است که حیوانات پیش از اینکه در نهایت انسان را از طریق جهشهای بیشتر آلوده کنند، سویه اومیکرون را حمل میکردند. این آخرین مطالعه که توسط پروفسور جیانگو زو (Jianguo Xu) از موسسه ملی کنترل و پیشگیری از بیماریهای واگیر چین انجام شده است، از این ایده پشتیبانی کرده و به این نتیجه میرسد که محتملترین ناقلان اومیکرون موشها هستند. البته پیش از تأیید این موضوع، تحقیقات بیشتری لازم است تا با قطعیت کامل مطرح شود.
محققان میانگین تعداد جهشها را در پنج گروه کلی محاسبه کرده و جهشهای کلیدی در پروتئین S ویروسی، جایی که عفونت منشا میگیرد را بررسی کردند. پروفسور زو توضیح میدهد که نوع اومیکرون حاوی جهش در پنج مکان کلیدی پروتئین یعنی K۴۱۷، E۴۸۴، Q۴۹۳، Q۴۹۸، و N۵۰۱ است.
این نمودار جهش، نشان میدهد که ویروس برای آلوده کردن سلولهای موش سازگار شده است. علاوه بر این، درخت فیلوژنتیک با مقیاس زمانی نشان میدهد که دودمان اومیکرون و گاما احتمالاً در اواسط سال ۲۰۲۰ در گردش بوده اند و این فرضیه را تایید میکند که اومیکرون ممکن است در گونههای حیوانی و غیر انسانی تکامل یافته باشد. پژوهشگران معتقدند که ویروس کرونا به آرامی جهشها را در طول زمان در موشها انباشته کرد، پیش از اینکه از طریق بیماری مشترک بین انسان و دام به انسان منتقل شود.
این یافتهها نشان میدهد که محققان باید روی انواع کرونای جدا شده از حیوانات وحشی، به ویژه جوندگان، تمرکز کنند. پروفسور زو نتیجه میگیرد اگر مشخص شود که اومیکرون از موش نشات گرفته، پیامدهای انتشار آن در بین میزبانان غیر انسانی چالشهای جدیدی را در پیشگیری و کنترل اپیدمی ایجاد خواهد کرد. در ضمن اگر اومیکرون بتواند از یک جونده به یک انسان منتقل شود، احتمالاً گونههای بیشتری در بین حیوانات در گردش است.
شرح کامل این پژوهشها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله ایمنی زیستی و امنیت زیستی (Biosafety and Biosecurity) منتشر شده و قابل دسترس است.
انتهای پیام/ ک
