جواد دباغی مقدم
شرایط امروز سبزوار و آنچه که امروز در افغانستان و ۴۲ سال پیش در گزینش افراد در مصادر مهم کشور اتفاق افتاده است، همگرایی و قرابت خاصی دارند.
انگار "پس گردنی محکم" طالبان به حاکمیت افغانستان، این ضربه آنقدر شدید بوده که حالا منتقدان محلی بخصوص شهرستان‌های دور از مرکز که کمتر زیر ذره بین نظارت دولت‌مردان هستند، بیش از پیش مورد کنکاش، نقد و بررسی از سوی افکار عمومی قرار گرفته است.
خوب یا بد، کمتر از ۲۰ درصد در انتخابات اخیر شورای شهر سبزوار شرکت کردند تا عناصری راه به شورا ببرند که علم و آگاهی و اشراف به مدیریت شهری را (با توجه به انتخاب معنادار شهردار) مضحک بدانند و کسی را برای بلدیه اش به کار گمارند که نه تخصص دارد و نه اطلاعات اولیه از آنچه در این سامان و سازمان می گذرد؛ اما اینها مطمئن هستند که منتخب ایشان جوان است و ارزشها را می شناسد و کسی معرفی اش کرده که پرده دار "پایداری چی‌های" مملکت است و همین چندی پیش رییس ستاد آقای ریبسی نیز بوده است!
می گویند جوان است! خب این خیلی خوب است، اما نیک می دانیم که همین یک آیتم به اندازه کافی ، کافی نیست.
این شهر واقعا رها شده است طی چندسال گذشته آوار حوادث مختلف با نام سبزوار آنچنان کام علاقه مندان به دیار سربداران را تلخ کرده است که کافی است در محفلی صحبت از سیلی به میان آید! آنگاه، رفتار نماینده شهرمان در خاطر همگان متبادر می شود! کافیست سرچی مختصر از اعدام یا شلاق در اینترنت انجام شود، در صفحات نخست گوگل نام این شهر و تصاویری از سبزوار بسرعت بالا می آیند.
امام جمعه شهرمان پس از شکست در انتخابات اخیر خبرگان رهبری، گویا خانه نشین شده و صوفیانه به جهان می نگرد و گویا حال بیرون زدن و گشتن در شهر ندارد و سیر وسلوک عارفانه را ترجیح می دهد...
ولایت و هدایت شهر به نزدیکان همان موسسه عام المنفعه سپرده شده است که پس از ۲۶ سال، از دستک ۴۸ کیلومتری راه آهن به سبزوار با افتخار اعلام کرده است ۲۲ کیلومتر را طی این مدت (کمتر از یک کیلومتر در سال) زیرسازی انجام داده است! انگار در و تخته، چفت هم باشد و بساط عیش برای سایر مدیرانِ بی لیاقت همچنان فراهم باقی بماند....
مدیران مخلصی که (طبق گزارش مراجعان به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار)، ارباب رجوع باید برای تماس و دیدار حضوری اشان، بعد از کندن کفش و جوراب، وارد اتاقی شیشه ای شوند، وقتی خوب ضدعفونی کردند خودشان را تازه میکروفن تحویل بگیرند و صوتی با آقای خاص مکالمه بفرمایند! آن هم بدون رخداد دیدار چهره به چهره با نامبرده!
حالا پرستاران شب تا به صبح بر بالین بیماران شعرخوانی کنند و امید بدهند برای زنده ماندن، کسی هم نیست بپرسد هزینه های جاری کرونا در سبزوار چه شده است و سر از کجا درآورده!؟
عجب سبزواری بشود چهار سال بعد این شهر! به راستی چهارسال دیگر تراز و جایگاه مان کجاست؟
الله الاعلم
۳۱ مرداد ۱۴۰۰
سبزوار
انتهای پیام/د
