دباغی مقدم که از او بیشتر به عنوان یک منتقد اجتماعی-سیاسی یاد شده است، طی دو سال گذشته مسئولیت مهمی را در یکی از شرکت‌های سهامی خاص گرفته است که بنا به دلایلی به‌خاطر اختلافات عمیق بین سهامدارانش نیمه تمام رها شد و حالا این خبرنگار قدیمی، در مقام خریدار مجموعه صنعتی سیمان فرجاد سبزوار، وارد عرصه‌ی جدیدی شده است.
بی‌هیچ مقدمه‌ای «سبزوارنیوز» این واگذاری را به ایشان تبریک گفته و می‌پرسیم: چطور شد به فکر خرید مجموعه‌ای افتادید که سرشار از مشکلات و پیچیدگی‌های حقوقی بود؟
دباغی‌مقدم: قطعا اگر کار راحتی بود هرگز به سمتش نمی‌رفتم.
سبزوارنیوز: شما خیلی راحت صحبت می‌کنید، اما منظورمان این است که چطور شد به فکر خرید آن افتادید، در حالی که می‌دانستید این مجموعه دردسرهای زیادی به همراه خواهد داشت!؟
دباغی مقدم: دیدم شما تمام حق مطلب را در جمله‌ی کوتاه خود ادا کردید؛ بنابراین متوجه شدم که حقیقت را می‌دانید که کارِ اصلا راحتی نبود. در حقیقت این دوسال و اندی که از مسئولیت من به عنوان رییس هیأت مدیره و مدیریت عاملی شرکت می‌گذرد، شاهد عجیب‌ترین و غیرعادی‌ترین رفتار غیرمسئولانه از سوی برخی سهامداران و حتی از جانب اندک مسئولانی بودم که اتفاقا باید از صنعت حمایت جدی می‌کردند، اما نه تنها به من کمکی نکردند بلکه همچون نشریه‌ی صدای ملت سبزوار که طی آن برای 90 شماره چاپ منظم آن، بیش از 150 شکایت در محاکم قضایی و پلیسی برایم ثبت کردند؛ در این مجموعه نیز ضرب شصت‌های پردردسرتری نیز نصیبم شد.
در جریان هستید که سابقه نداشت قبل از ویژه نامه هفتگی «صدای ملت» یک هفته نامه به طور منظم و هفتگی منتشر شود و من در همین مدت کوتاه تمامی همکارانم را از دست دادم، یکی دو نفر از ایشان حتی دفتر مرا مورد سرقت قرار دادند و هیچ کسی خم به ابرو هم نیاورد، چرا؟ چون صدای ملت یک نشریه عادی نبود!؟ خیلی محکم و مستند و مستدل تخلفات مقامات شهرستان را افشا می‌کرد، من هرگز اجازه ندادم سطح نشریه و رسانه‌ی من از یک هفته نامه و رسانه‌ی مکتوب، تبدیل به روابط عمومی ادارات و ارگان‌ها شود و با به‌به و چه‌چه؛ پشت کسی صلوات نفرستادم، تا توانستم صدای مردم نجیب سبزوار بودم و دست آخر هم که کلا با کارهای ظریف حقوقی و دست‌آویزهای این چنینی عرصه را چنان تنگ کردند تا مثلا خودم بگذارم و بروم...
اما من اهل جا خالی دادن نبودم و دیدید که ایستادم در فضای مجازی حرف‌های خودم را ادامه دادم. اینجا هم دنبال وصله پینه‌های نچسب سیاسی به من بودند اما تا امروز موفق نشده‌اند که صدا را خاموش کنند. من یک رزمنده دوران جنگ بودم که هزینه های دیگری نیز برای آن داده ام، و حالا همه‌ی این خودسرها طور دیگری تلاش و جدیت مذموم دارند تا این شعله را نیز خاموش کنند.
اما درباره مجموعه صنعتی سیمان فرجاد سبزوار باید بگویم؛ در ظاهر اختلافات بین سهامداران باعث شد تا نتوانم با دعوت از سرمایه‌گذار، اینجا را در زمانی کوتاه راه‌اندازی کنم، هر دفعه یک مقام شهری ما در مقام دایه‌ی دلسوزتر از مادر برای سرمایه‌گذاران حاضر شد و چنان اینجا را آلوده نشان داد که این دوستان، عطای سرمایه‌گذاری را بر لقایش بخشیدند و رفتند.
شما فقط ببینید در همین چندماه اخیر چند مصاحبه و به قول خودشان مصاحبه های مردمی را در سایت های مختلف به دروغ منتشر کردند!؟ اینها دلسوز دیار خودشان هم نیستند اما چون یک طرف ماجرا جواد دباغی‌مقدم بود، هیچ کس حتی تذکر کوچکی هم به ایشان نداد، چه بسا چنین هم عنوان بکنند که چون شما شکایتی نکرده‌اید کسی پیگیری نکرد!!!
حال آنکه در حقیقت اینها با اشاره و تأیید خود آقایان سنگ اندازی می کنند، وگرنه چه کسی می تواند حقیقت ماجرا را درباره سیمان فرجاد سبزوار حتی بر زبان آورد!؟
حتی یک بار به فرماندار پیشین شهرستان خوشاب در حضور یک مقام استانی عارض شدم که جناب فرماندار! بنده را قابل به توضیح دادن نمی‌دانید، اما به ایشان (اشاره به این مسئول استانی) توضیح بدهید از جان یک شرکت بخش خصوصی به عنوان عالی‌ترین مقام دولتی شهرستان، چه می‌خواهید!!؟
سبزوارنیوز: تقریبا به چند سوال من همزمان پاسخ دادید، اما بفرمایید کار انتقال شرکت به شما انجام شده است؟ یا ممکن است که باز هم دچار مشکلاتی از این دست شوید؟
دباغی مقدم: خیر مسأله‌ای نداریم، از قبل دادگاه‌هایی در شهرستان سبزوار و خوشاب تشکیل شده، در مشهد نیز یکی دو پرونده مفتوح وجود دارد اما از آنجا که احتمال لغو مجوزهای تولید در «شرکت سیمان فرجاد سبزوار» وجود داشت، ممکن بود زیان آسیب ناپذیری به حیثیت صنعتی منطقه وارد آید، پس هیأت مدیره تصمیم گرفت برای واگذاری مجموعه اقدام نماید و طی یک سال و نیم گذشته این اقدامات آغاز شد و خوشبختانه روز 24 مرداد سالجاری کار انتقال رسمی آن به اینجانب رسما کلید خورد.
سه سال پیش جمع بدهی های شرکت بالغ بر هشت میلیارد تومان بود اما چون شرکت هیچ منبع درآمدی نداشت و طی همین چند ماه گذشته یکی دو شکایت دیگر رسید، این بدهی به 14 میلیارد تومان افزایش یافت که باز هم بی‌اعتنایی سهامداران به وضعیت بغرنج شرکت، اجازه نداد تا در برابر ریسک بالای سرمایه گذاری اقدامی کنیم، بنابراین تصمیم گرفتیم برای جلوگیری از ورشکستگی دارایی های شرکت را در قبال بازپرداخت بدهی ها واگذار کنیم.
در زمان تحویل شرکت دادگاه‌ها نیز مسیر خودشان را خواهند رفت و به عنوان دارنده‌ی بالاترین سهام شرکت، این اطمینان را به طرفین دعاوی گذشته داده‌ام که در این پرونده‌ها بی‌طرف باشم.
البته این جابجایی چند ماهی طول خواهد کشید و پس از تصفیه بدهی‌های بانکی، دولتی، تأمین اجتماعی و اشخاص، واگذاری شرکت و تمامی امتیازات آن پایان خواهد یافت.
انتهای پیام/د
